رواية عشق الزين
الفصل التاسع وعشرون
بقلم مصطفى كامل
الماذون: بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما فى خير.
سعاد بدموع: مبرووك يا ولاد عقبال ما اشوف ولادكوا .
سارة: حبيبتى ليه بتعيطى .
ليليان: دى اكيد دموع الفرح يا سارة .. عقبال الليله الكبيرة.
سامر بهيام وهو بيبص على ليليان: صح عقبال الليله الكبيرة .
زين بحدة: ليليان يالا احنا.
سامر: لا والله هو انت كل مرة يا بشمهندس تمشى ومنلحقش نشبع منكوا .
زين: نعم تشبع مننا ازاى ياعنى .
مراد بهمس: قولى لاخوكى يهدى شويه ... علشان زين ممكن يتحول زومبى ويموتنا دلوقتى.
سارة بهمس ': اقول لاخويا يهدى ليه عمل ايه ؟.
مراد: ولا حاجة يا بييى ... خليكى نايمه فى العسل.
زين بحدة: يالا يا ليليان ... خلينا نروح .
ليليان قربت من سارة تسلم عليها: حبيبتى انا هامشى ... حاولى تبقى تجيبوا مراد وتيجوا تقعدوا عندنا شويه.
سارة: اشطا كلمتى زين فى حكايه التدريب اللى حكتلك عنها ولا لاه .
ليليان: لا ..لسه هاكلمه ...ربنا يستر بقا ... ويوافق .
سارة بخبث: استخدمى اسلحتك هايوافق على طول .
زين: ليليان يالا .
زين وليليان مشيوا والبيت كله بقا فاضى ومبقاش موجود الا سارة واهلها ومراد
مراد: ممكن يا عمى اخاد سارة ونخرج شويه .
سامر: لا مش ممكن .
عبد الله: خدها يابنى هى دلوقتى بقت مراتك ... بس مكتوب كتابكوا وبس .
مراد: متخفش فاهم فى الاصول كويس .. يالا يا سارة غيرى هدومك .
فى بيت الجارحى
ليليان: اخيرا الواحد روح البيت .
زين: مكنتيش مبسوطه فى اليخت.
ليليان: لا والله كنت مبسوطه اوى ... بس مكنتش بنام كويس بسبب الافكار الوحشه اللى فى دماغى .
زين بضحك: قصدك اسماك القرش هههههههه .
ليليان: متضحكش عليا هههههه والله اعصابى كانت تعبانه مكنتش عارفه اتبسط من الهواجس اللى دماغى.
زين: ههههههههههه طيبه انتى اوى يا ليليان.
ليليان: ههه عارفه ... ايه رايك اعمل عصير وناخد كيك ونقعد فى التراس شويه .. الجو حلو اوى .
زين: ماشى يا حبيبى روحى انتى اعمليلى العصير ...وانا هاعمل مكالمه لغايه ماتخلصى .
ليليان: اوك .
زين: الو
:احم ايوا يا باشا .
زين: خير في ايه مبطلتوش اتصال ليه ؟..
: احنل اسفين ياباشا ... بس الراجل اللى حضرتك امرت بحبسه هو وابنه. .. تعبان خالص وابنه مش مبطل زعيق جوا علشان ابوة.
زين: امممم جيبوله دكتور يكشف عليه وفكوة ريحو شويه وانا هاجيلكوا بكرة ... واتوصوا ابنه ..وقولوله صوتوا ميعلاش فى مكان ملك لزين الجارحى .
: تمام يا افندم .
عند سارة ومراد
سارة: ايه دى احنا وقفنا هنا ليه ؟..
مراد: انزلى .
سارة: انزل فين هو انت واخدنى فين بالظبط يامراد.
مراد: هانطلع شقتى .
سارة: انت مجنون ..نطلع شقتك وبتقولها فى وشى عادى.
مراد: هو انتى مش مراتى ؟.
سارة: مراتك ..ماشى ... بس بردوا لا مينفعش اروح شقتك .
مراد: بطلى تخلف .. انا راجل مش عيل وعلى فكرة انا اخاف عليكى من نفسى .. انزلى يالا .
سارة: ايوا ايه سر انك تجبنى شقتك .
مراد: هاتعرفى بعدين ... يالا.
(مراد اخدها فعلا وطلعوا وهى كل الوقت دة مرعوبه من مراد .. لانه مش شخص سهل تقدر تتوقع هو عاوز ايه ... وهو كان حاسس بيها وبخوفها منه ومش هاين عليه يطمنها ).
مراد: ادخلى يلا .
سارة: طيب بس سيب الباب مقفول .
مراد رزع الباب وراة وقفله: اه وماله.
(سارة فى اللحظه دى ارتعبت وخافت من نظرات مراد هربت منه ومن نظراته اللى بترعبها اكتر .. بصت لشقه لقتها جميله جدا و ذوقها عالى جدا )
سارة: دى شقتها ... جميله اوى بس انت جايبنى هنا ليه ؟.
مراد: بقت شقتك انتى .
سارة بصتله واتكلمت بعصبيه: انت ازاى بتتكلم كدة وكانها حاجة عاديه ... انا عمرى ما ارضى اقعد فى شقه حد... انت عاوز تعيش معايا و قلبك وعقلك معاها .
مراد قرب منها: انتى شايفه كدة .
سارة بنرفزة: اه شايفه كدة ..ومتقربش منى .
مراد ببرود: لا هاقرب ... انتى مراتى.
سارة عيطت وبعدت عنه: لا مش مراتك ...انا غلطت لما وافقت واتجوزتك .. انا فهمت دلوقتى انت جبتنى هنا عااوز تكسرنى ... واديك اهو كسرتنى .
مراد شدها وحضنها وقرب من شفايفها: معاش اللى يكسرك ياروحى ...دى شقتى فعلا بس مش شقتى انا وكاميليا ...الشقه دى اشتريتها قبل ما اعرف كاميليا وقولت اللى هاحبها هاتجوزها وهانعيش هنا... فرشتها على ذوقى ...لما عرفت كاميليا واتجوزتها مقدرتش اقعدها هنا لقيت نفسى بخبى عليها موضوع الشقه دى ... ولما ماتت سبت شقتها ونقلت هنااا...لما قابلتك وحبيبتك اتمنيت اليوم اللى هاتكونى فيه مراتى وشايله اسم مراد الالفى ..واتمنيت اجيبك هنا علشان لو كان فى حاجة مش عاجبك تغيريها .
سارة همست: ياعنى ايه .. انا ... انا حبيبتك .
مراد باسها من شفايفها ومقدرش يبعد عنها ايدة اتجرأت عليها وفك طرحتها وزراير بلوزتها اللى بدء يفك فيهم واحد وراة التانى...فى اللحظه دى مراد حس انه خلاص بدء يفقد كل ذرة عقل مبقاش قادر يتحكم فى نفسه . عاوز يبعد ومش قادر ...ورغم ان خبرتها قليله لكن جننته ...حست خلاص ان حصونها بتنهار بدئت تزق فيه بضعف
سارة بضعف: م...مراد .
مراد: مش .. قادر .
سارة: مينفعش .
مراد بعد عنها شويه بس فضلت فى حضنه: ساره ... انا بحبك .
سارة بصتله مش مصدقه انه اخيرا قالها: بتحبنى انا؟.
مراد: اه بحبك انتى ...انتى وبس اللى فى قلبى ...بحبك من اول مرة شوفتها فيكى وقت ما كنت بتجرى من عيال اللى بيجروا وراكى ... ملامحك كلها حفظتها من يومها ... كنت بتعمد ادايقك علشان تفضلى معايا اطول وقت ممكن.
سارة: وانا كمان بحبك اوى .
مراد: انا جبتك هنا علشان دى هاتبقا شقتنا ... انتى اللى دخلت قلبى وملكتينى ... عارفه انا كنا مأجل كلمه بحبك لبعد كتب كتاب علشان انا عارف نفسى كويس مش هاقدر امسك نفسى لما اقولهالك ... انا مش عارف امك دى مصرة على خطوبه تلات سنين .
سارة: ههههه علشان مش واثقه فيك .
مراد رفع حاجبه: نعم ! مش واثقه ازاى ياعنى.
سارة بتريقه: اصلها سألت عليك ..ولقت سمعتك زى الجنيه الدهب .
مراد:هههههههههه اه فهمت ... كنتى قوليلها انك غير اى حد .
سارة بتحاول تظبط نفسها وهدومها ومكسوفه منه: مقولتش بقا .
مراد: انتى مكسوفه.
سارة: ليه هو انا بنت ومش بتكسف ولا ايه.
مراد: لا انتى مش وشك كذلك والله .
سارة بغيظ: انا مش وش كسوف يا مراد.
مراد: قلبتى فى ثانيه ازاى هههههههه .
سارة: طيب يالا علشان منقعدش مع بعض اكتر من كدة .
مراد: ههههه خايفه على نفسك يابطه .
سارة بغيظ: اه خايفه ...وانا مش بطه ... بطل تقولهالى.
فى بيت الجارحى
ليليان: الله منظر النيل حلو اوى .
زين: اممممممم منظره حلو علشان انتى قاعدة معايا .
ليليان باسته من خدة: ربنا يخليك ليا ... زين هو انت ليه مش عايش فى فيلا ... ليه عايش هنا فى شقه..
زين: علشان ابويا كان شارى الارض للى عليها البرج وكان عاوز يبنها علشان امى كانت نفسها تعيش على النيل ملحقش يبنيها ...انا بنيت البرج وخصصت اخر دور ليا اعيش فيه .
ليليان: احلى حاجة عملتها على فكرة البيت هنا موقعه ممتاز .
زين: كويس انه عجبك ياقلبى .
ليليان: زين كنت عاوز اقولك ان فى تدريب فى شركه اسمها العز للمعمار انا كنت عاوزة اروح وادرب.
زين: هو انا كنت بطلعك من شغلك اللى كان عندى علشان اوديكى شركه تشتغلى فيها ... لا طبعا .
ليليان بهدوء: لا مفيش انك تقول لا فيه هافكر حاضر ... وعلى فكرة التدريب بعد بكرة ... رد عليا بكرة .
زين: طيب متزعليش بقا من قرارى .
ليليان باسته من خدة: لا مش هازعل علشان عارفه ان زين الرجال عمرة ما يزعل حبيبه قلبه ليليان .
زين: هههههههههه لاممكن يزعلها عادى وبعدين اصالحك .
صباحا
فى المخزن ..
يوسف: قول للباشا بتاعك ابويا تعبان .. خليه يجى ... دة ايه العذاب دة .
عاصم بتعب: ماتسكت يا يوسف .
زين دخل عليهم ... ومعاه ناس
زين: ليه يسكت ما يتكلم ويرغى ويغلط اكتر علشان يفضل هنا عمرة كله .
عاصم: قول اللى عندك واحنا موافقين .
زين: ابوك اعقل منك .
عاصم: قول يا زين باشا ... انا تعبت .
زين: انت عاوز ايه ... بتخطف مراتى ليه. . ايه السبب .؟.
عاصم بتعب: ارجع حقى... ميراثى .
زين: وميراثك دة يسوى كام ؟.
يوسف بزعيق: انت بتتدخل ليه ؟.
زين: كلمه كمان واقسم بالله هالغى عرضى وانا اتمنى كدة والله .
عاصم: اسكت انت يا يوسف ... قول يا زين باشا .
زين: ٢مليون ليك انت واخوك... حقك انت واخوك وتنسوا انكو ليكوا بنت اخ ... ودة مهر ليليان ... وكدة كدة البلد كلها هاتعرف انى متجوزها .. واهو ينولك من الحب جانب .
عاصم الرقم عجبه جدا: موافق طبعا .
زين: بس فى شويه حاجات كدة الاول لازم تتعمل قبل ما تاخد الفلوس.
عاصم: ايه هى؟.
زين: هاتمضوا على شويه شيكات انتو الاتنين علشان لو فكرتوا بس مجرد التفكير تفكروا فى ليليان يبقا السجن مستنيكوا دة غير اللى هاعملوا فيكوا ... دة طبعا اولا... ثانيا بقا انت هاتطلع لكن ابنك لا هايستنى معايا شويه .
عاصم: ليه طيب ؟.
زين: هو كدة... انت هتاخد الفلوس انت واخوك ... والواد دة هايفضل هنا شويه انا لسه مرحبتش بيه.
يوسف: مش عاوزين منك حاجة ولافلوس ولا حاجة .
زين: خلاص... خليكوا انا ماشى .
عاصم: خلاص مووووافق .. وخلى يوسف شويه .
يوسف اتصدم من كلام ابوة انه باعه لزين الجارحى .. وانه فضل الفلوس عليه ... وعاصم لف وشه الناحيه التانيه بعيد عن يوسف علشان ميواجهش كميه الاتهامات اللى فى عيون يوسف
فى بيت الجارحى
ليليان بتكلم سارة على التليفون
ليليان: اعمل ايه ؟ زين مش بيوافق بسهوله ؟.
سارة: اتشقلبى كدة يا حلوة وخليه يوافق الشركه دى كبيرة جدا ...والتدريب فيها تحفه .
ليليان.: خلاص هاخليه يوافق ... ربنا يستر منه .
سارة: يارب .
ليليان: انتى ومراد كويسين .
سارة بفرحه: اسكتى يا لي لي مش طلع بيحبنى .
ليليان بضحك: انتى هبببله ههههههه دة كله ومش عارفه هو بيحبك ولا لاه.
سارة: مكنتش عارفه ... وعرفت امبارح .
ليليان: عرفتى ازاى ... قالك ايه ؟.
سارة: هاحكيلك ...
فى شركه الجارحى
مراد: ايه دة سامر ايه جابك هنا.
سامر: احم انت اللى هنا ليه ؟.
مراد بخبث: كنت عند زين ... قولى فى حاجة .
سامر: انا كنت جاى اطلب ايد الانسه ليليان من بشمهندس زين .
مراد: انسسه ! وماله .
سامر: انا محروج اوى ما تدخل معايا وتعلى من موقفى عندة .
مراد بخبث: لا انت تدخل زى الوحش كدة وتفرد نفسك ... انت مش اى حد بردوا وبعدين دة زين بيعزك اوى ... ولما تدخل قولها بقلب ميت انا بحب الانسه ليليان الجارحى .. ونفسى اتجوزها .
سامر: بس مش كدة غلط المفروض اهدى فى الكلام اول مرة اقول بحب وكدة .
مراد: ايوا يابنى.. زين صاحبى وعارفه بيحب شجيع السيما الواد الوحش اللى بيدخل فى الحديد ...
وكمان افضل شكر فيها وفى حلاوتها وادبها .. اسمع كلامى دة انت هاتلاقى رد فعل من زين هايرفعك سابع سما .
سامر: من ناحيه هاشكر فيها فانا هاشكر فيها ..دة انا بحلم بيها ليل نهار .
مراد: ايوة حلوة الحته دى قولها بتحلم بيها ليل نهار هاتعجب زين اوى .
سامر: ماشى اسيبك انا وادخله .
فى قصر الباشا
الباشا بغضب: اه يابن الجارحى لتانى مرة بتدينى على قفايا ... وبتضربنى فى مقتل
رعد: اهدى ياباشا والله لما طلبتنى جيت من السفر بسرعه .
الباشا: زين الجارحى ..ضحك على الاهبل ابنى وحط ورق غلط فى الشركه وقدم ورق تانى للمناقصه ... لا وبعتلى رساله تعيش وتاخد غيرها .
رعد: انت تأمر بايه يا باشا .
الباشا: نحرق قلبه... واللى يحرق قلبه مراته ... انشالله اموتها وبعدين انا اموت عادى هابقا مبسووط.
رعد: خلاص سيب الموضوع دة عليا .
الباشا بغموض:. ما علشان كدة بعت وجبتك يارعد .
فى شركه الجارحى
زين بهدوء: ها يا سامر... خير ؟.
سامر بتوتر: احم بشمهندس زين انا كنت جاى اطلب ايد الانسه ليليان .
زين: نعم ؟!.. انسسسه ؟.
سامر: ايوا الانسه ليليان .. حقيقى انا نزلت من السفر عجبتنى جدا مشاء الله جمالها وادبها ورقتها ..تحسها بسكوته وقليل لما تلاقى بنات كدة ... انا اعجبت بيها جدا ودخلت دماااغى ونفسى تبقا مراتى .
(زين قام من مكانه وراح عند سامر وشدة من قميصه ).
زين: اه قولى بقا يا روح امك نفسك تبقا مراتك ازاى ؟.
سامر باستغراب: فى ايه يا بشمهندس ... ايه روح امك دى ... انا جاى اطلبها لجواز ... انا بحبها.
( زين مكنش عارف هو بيعمل ايه تقريبا كسر المكتب عليه والشركه كلها اتجمعت ومحدش كان عارف يخلصه منه ازاى ).
مدام وفاء سكرتيرة زين: مراد باشا الحق زين باشا ماسك واحد جوة فى مكتبه مسبش فيه مكان الا وضربه فيا دة كسر اوضه المكتب عليه .
مراد وهو بياكل: بجد ليه كدة .
مدام وفاء: يامراد باشا سيب الاكل وقوم فض الموضوع دة .
مراد: حاضر
( مراد دخل واتفاجئ من منظر الاوضه وزين اللى ماسك كرسى بيكسرو على سامر ... جرى شد الكرسى من ايدة )
زين بعصبيه:اووووعى من وشى .
مراد بمكر: اهدى.. حصل ايه لدة كله .
سامر بتعب: الله يخربيتك يا مرررراد .
زين: ابن ال... جاى يطلب ايد مراتى منى .. جاى عاوز يتجوز مراتى ... بيحبها .
مراد بصدمه وبتمثيل: يخربيتك يا جبروتك جاى تطلب ايد مراته منه ... دة انت خارق .
سامر بغل وهو بيحاول يقف: ماااشى يا مرراد .. انا والله ما اعرف انها مراتك.
زين بزعيق: لييييييه اعمى مابتشوفش .. مسالتش حد من اهلك ... اختك امك مراد اى حد .
سامر بتعب: والله انا ما سالت كل اللى قولته اسمها ايه قالو ليليان الجارحى وانت اسمك زين الجارحى افتكرتها اختك ... انا اسف .
زين: اطلع برا علشان مكملش ضرب فيك بسبب غبائك دة .
مراد: تعال اوديك المستشفى .
سامر: اه ودينى ياخويا حسبى الله ونعم الوكيل فيك.
فى المشفى
سامر: اه يانى ... ربنا يسامحك والله لاعكها فوق دماغك يا مراد.
مراد بمكر: ليه ياخويا هو انا مالى انشاء لله ... انت للى اهبل وعبيط انا بحسبك اهبل وبتهزر ودة هزارك اصل انت غبى وهزارك متخلف زيك .. وبعدين مش خايف من ردة فعل ابوك وامك وانت رايح تقولهم انا رايح اتجوز مرات زين الجارحى ...ههههههههه...يالهوى على اللى هايعملوا فيك .
سامر بغيظ: انت دااااهيييه يا مراد ...كان يوم اسود يوم ما اتجوزت اختى ياخى والله .
مراد: شكرا يا معلم ... فكر بقا وقول ازاى هاتقول لابوك على كل ضربك .
سامر: الله ياخدك يا شيخ ... اه يانى ... دة طلع تووور انا مكنتش عارف اخاد نفسى من كتر الضرب .
مراد فى سرة: احسسسن .
(سارة وسعاد وعبد الله دخلو واتصدموا من منظر ابنهم اللى متكسر).
سعاد: مالك يابنى ... يالهوى مين عمل فيك كدة .
سامر: دى خناقه تاكسى ياماما ... سواق التاكسى اتغبى عليا.
عبد الله: ومتصلتش عليا ليه ؟.
سامر: محبتش اقلقك ... واتصلت على مراد ... ربنا يكرم اصله جة جرى ووجب معايا اوى .
سارة: انا من رأى تسافر وخلاص يا سامر .. اصل انت بوظت خالص ... والعروسه هاطير منك .
سامر بحسرة وفى نفسه: هى لسه هاتطير ... ماهى طارت خلاص
فى بيت الجارحى
( ليليان وزين بيتعششوا وزين متعصب وملامحه قاسيه ومتكلمش معاها من وقت ما جة وهى متوترة وخايفه يرفض ).
ليليان: احم ...حبيبى
زين بجمود: نعم ؟.
ليليان بتوتر: فكرت فى موضوع امبارح.
زين: انهى موضوع ؟.
ليليان اتنرفزت من برودة بس كتمت غيظها منه: موضوع التدريب فى شركه العز للمعمار .
زين ببرود: لسه مفكرتش .
ليليان اتعصبت وصوتها غصب عنها بقا عالى وخبطت بايدها على السفرة بنرفزة: ايه دة يا زين ... انا قايلك تقديم الورق بكرة والتدريب هايبدء .
زين ساب الاكل واخد نفس وبصلها بهدوء: ليليان هو انتى خبطتى بايديك على السفرة ولا انا متهايلى .
ليليان بخوف: انا ...
الفصل الثلاثون من هنا